Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 27 Ιουλίου 2022

Neuropsychological, behavioral, and quality‐of‐life outcomes in children and adolescents with sickle cell disease treated with nonmyeloablative matched sibling donor hematopoietic cell transplantation: A case series

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

Abstract

Background/objectives

Despite advances in the treatment of sickle cell disease (SCD), cerebrovascular and cognitive insults can have lifelong consequences. Hematopoietic cell transplantation (HCT) is an established curative therapy, and recent studies have demonstrated efficacy with reduced toxicity nonmyeloablative (NMA) regimens, but little is known about neuropsychological outcomes. The objective of this study was to describe neuropsychological, behavioral, and quality-of-life outcomes with medical correlates in children with SCD who received an NMA matched sibling donor (MSD) HCT.

Design/methods

Retrospective cohort analysis of nine recipients with hemoglobin SS SCD who underwent MSD HCT using the National Institutes of Health (NIH) NMA protocol.

Results

Mean full-scale intellectual functioning (FSIQ) was average pre-HCT (FSIQ = 92.1, SD 9.0; n = 8) and 2 years post-HCT (mean FSIQ = 96.6; SD 11.1; N = 9). Neuropsychological functioning was largely average across all cognitive domains, and no pre/post-HCT differences were found to be statistically significant given the small sample size. However, effect sizes revealed moderate improvements in processing speed (Cohen's d = .72) and verbal memory (Cohen's d = .60) post-HCT, and declines in measures of attention (Cohen's d = −.54) and fine motor speed and dexterity (Cohen's d = −.94). Parents endorsed better quality of life (Cohen's d = .91), less impact of SCD on their family, and less worry about their child's future (Cohen's d = 1.44).

Conclusion

Neuropsychological functioning in a sample of children and adolescents treated uniformly with NMA MSD HCT remained stable or improved in most cognitive domains, and improvements in quality of life and family functioning were observed.

View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου