Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 12 Ιουλίου 2022

The Problem of Appetite Loss After Major Abdominal Surgery: A Systematic Review

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader
imageObjective: To systematically review the problem of appetite loss after major abdominal surgery. Summary of Background Data: Appetite loss is a common problem after major abdominal surgery. Understanding of etiology and treatment options is limited. Methods: We searched Medline, Cochrane Central Register of Controlled Trials, and Web of Science for studies describing postoperative appetite loss. Data were extracted to clarify definition, etiology, measurement, surgical influence, pharmacological, and nonpharmacological treatment. PROSPERO registration ID: CRD42021224489. Results: Out of 6144 articles, we included 165 studies, 121 of which were also analyzed quantitatively. A total of 19.8% were randomized, controlled trials (n = 24) and 80.2% were nonrandomized studies (n = 97). The studies included 20,506 patients undergoing the following surgeries: esophageal (n = 33 studies), gastric (n = 48), small bowel (n = 6), colon (n = 27), rectal (n = 20), hepatobiliary (n = 6), and pancreatic (n = 13). Appetite was mostly measured with the Quality of Life Questionnaire of the European Organization for Research and Treatment of Cancer (EORTC QLQ C30, n = 54). In a meta-analysis of 4 randomized controlled trials gum chewing reduced time to first hunger by 21.2 hours among patients who had bowel surgery. Other reported treatment options with positive effects on appetite but lower levels of evidence include, among others, intravenous ghrelin administration, the oral Japanese herbal medicine Rikkunshito, oral mosapride citrate, multidisciplin-ary-counseling, and watchin g cooking shows. No studies investigated the effect of well-known appetite stimulants such as cannabinoids, steroids, or megestrol acetate on surgical patients. Conclusions: Appetite loss after major abdominal surgery is common and associated with increased morbidity and reduced quality of life. Recent studies demonstrate the influence of reduced gastric volume and ghrelin secretion, and increased satiety hormone secretion. There are various treatment options available including level IA evidence for postoperative gum chewing. In the future, surgical trials should include the assessment of appetite loss as a relevant outcome measure.
View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου