Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 5 Ιουλίου 2022

Validation of a health-related quality of life questionnaire in patients with recurrent Clostridioides difficile infection in ECOSPOR III, a Phase 3 randomized trial

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader
Abstract
Background
Debilitating symptoms of recurrent Clostridioides difficile infection (rCDI) often lead to long-term effects on health-related quality-of-life (HRQOL). In ECOSPOR III, SER-109, an investigational oral microbiome therapeutic, was superior to placebo in reducing rCDI. We investigated the validity, reliability, and responsiveness of a 32-item, CDI-specific questionnaire (Cdiff32) across mental, physical, and social domains in patients with rCDI.
Methods
In this post-hoc analysis of a Phase 3 clinical trial, 182 outpatients with rCDI completed Cdiff32 and EQ-5D at baseline, 1 and 8 weeks. Cdiff32 was evaluated for item performance, internal reliability, and convergent validity. To assess known-groups validity, Cdiff32 scores were compared across recurrent versus non-recurrent patients at week 1; internal responsiveness was evaluated in non-re current patients by 8 weeks by paired t-test.
Results
All 182 patients (mean age 65.5 ± 16.5, 59.9% female) completed baseline Cdiff32. Confirmatory factor analysis identified 3 domains (physical, mental, and social relationships) with good item fit. High internal reliability was demonstrated (Cronbach's alpha = 0.94 with all subscales > 0.80). Convergent validity was evidenced by significant correlations between Cdiff32 subscales and EQ-5D (r range: 0.29-0.37, p < 0.001). Cdiff32 differentiated recurrent from non-recurrent patients at week 1 (effect sizes: 0.38-0.42; p < 0.05 overall), with significant improvement from baseline to week 8 in non-recurrent patients (effect sizes: 0.75-1.02; p < 0.001 overall).
Conclusions
Cdiff32 is a valid, reliable, and responsive disease-specific HRQOL questionnaire fit-for-purpose for interventional treatment trials. The significant improvement in non-recurrent patients by 8 weeks demonstra tes the negative impact of rCDI on HRQOL.
View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου