Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Παρασκευή 2 Μαρτίου 2018

Palaeotoxicity: reconstructing the risk of multiple sedimentary pollutants to freshwater organisms

Abstract

'Real-world' contaminant exposure of sediment-dwelling biota is typically long-term, low-level and to multiple pollutants. However, sediment quality guidelines, designed to protect these organisms, relate only to single contaminants. This study uses radiometrically dated sediment cores from 7 English lakes with varying contamination histories to reconstruct temporal changes in likely risk to biota (herein termed 'palaeotoxicity'). The Probable Effects Concentration Quotient (PEC-Q) approach was used to combine sediment concentrations from multiple contaminants (trace metals; PCBs; PBDEs) to determine risk allocated to metals and persistent organic pollutants (POPs) separately as well as combined (PEC-Q Mean-All). Urban-influenced lakes were considerably more contaminated, exceeding PEC-Q thresholds of 0.5 and 2.0 over long durations (some since the nineteenth century). This has been mainly due to metals (principally lead) and by factors of up to 10 for individual metals and by > 2 for PEC-Q Mean-Metals. In 6 out of 7 lakes, considerable reductions in risk associated with trace metals are observed since emissions reductions in the 1970s. However, at all lakes, PEC-Q Mean-POPs has increased sharply since the 1950s and at 5 out of 7 lakes now exceeds PEC-Q Mean-Metals. These organic pollutants are therefore now the dominant driver behind elevated contaminant risk to sediment-dwelling biota and recent temporal trends in PEC-Q Mean-All remain above threshold values as a result. Finally, PEC-Q Mean-All values were compared to standard biological toxicity tests for surface sediments at each site. While chironomid growth and daphniid reproduction were significantly reduced compared to controls at 5 out of 7, and all lakes, respectively, the scale of these reductions showed only limited quantitative agreement with predicted risk.



from Enviromental via alkiviadis.1961 on Inoreader http://ift.tt/2t88PQl

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου