Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 7 Ιουνίου 2021

Association between the polygenic liabilities for prostate cancer and breast cancer with biochemical recurrence after radical prostatectomy for localized prostate cancer

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Am J Cancer Res. 2021 May 15;11(5):2331-2342. eCollection 2021.

ABSTRACT

Prostate and breast cancers are hormone-related malignancies and are characterized by a complex interplay of hundreds of susceptibility loci throughout the genome. Prostate cancer could be inhibited by eliminating androgens through castration or estrogen administration, thus facilitating long-term treatment of prostate cancer; however, the role of estrogen in prostate cancer remains unclear. This study aimed to determine whether polygenic risk scores (PRSs) comprising combinations of genome-wide susceptibility variants influence the clinical outcomes of prostate cancer patients. The study subjects were recruited from four medical centers in Taiwan, and genome-wide genotyping data were obtained from 643 prostate cancer patients. We derived the PRS for prostate cancer (PRS-PC) and for breast cancer (PRS-BC) for each patient. The association between the PRS-PC/PRS-BC at the age of prostate cancer onset and recurrence within seven years was evaluated using a regression model adjusted for population stratification components. A higher PRS-PC was associated with an earlier onset age for prostate cancer (beta in per SD increase in PRS = -0.89, P = 0.0008). In contrast, a higher PRS-BC was associated with an older onset age for prostate cancer (beta = 0.59, P = 0.02). PRS-PC was not associated with the risk of recurrence (hazard ratio = 1.03, P = 0.67), whereas a higher PRS-BC was associated with a low recurrence risk (hazard ratio = 0.86, P = 0.03). These results indicate that the genetic predisposition to breast cancer is associated with a low risk of prostate cancer recurrence. Further studies are warranted to explore the role of breast cancer susceptibility variants and estrogen signaling in prostate cancer progression.

PMID:34094689 | PMC:PMC8167673

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου