Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 15 Ιουνίου 2021

Temporomandibular Joint Arthrocentesis in Patients with Degenerative Joint Disease: A 10- to 22-year Follow-up

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

pubmed-meta-image.png

J Oral Facial Pain Headache. 2021 Spring;35(2):113-118. doi: 10.11607/ofph.2871.

ABSTRACT

AIMS: To report the effectiveness of temporomandibular joint (TMJ) arthrocentesis with viscosupplementation for degenerative joint disease (DJD) over a long-term (ie, 10-22 years) follow-up.

METHODS: A total of 103 patients aged between 30 and 91 years (13 men and 90 women; mean age 63.7 years) who received a cycle of five arthrocentesis sessions with HA viscosupplementation to ma nage their symptoms related to TMJ DJD during the time period from 1998 to 2010 were recalled for clinical evaluation. After the treatment cycle, clinical outcomes were assessed based on the following parameters: maximum mouth opening (MO), pain with function (PF), pain at rest (PR), and self-reported chewing efficiency (CE). Data were collected at baseline (T0) and at successive follow-up assessments, after at least 3 months (T1) and 1 year (T2), as per previous publications. Patients who had received treatment at least 10 years prior were then recalled for this study (T3: 10 to 22 years follow-up). Analysis of variance for repeated measures was performed to assess changes over time.

RESULTS: Significant improvement in all clinical parameters was achieved at T1 and was maintained for up to 10 years (T3), with P < .01 for each parameter. At T3, treatment effectiveness was perceived as excellent by 56% and as good by 26.5% of subjects, while 10.7% perceived a moderate improvement, and 6.8% referred a slight improvement or did not have any improvement. Only seven individuals required additional treatments after T2.

CONCLUSION: These findings suggest that the symptomatic management of TMJ DJD achieved in the short or medium term with a cycle of arthrocentesis and viscosupplementation was effectively maintained in the long term.

PMID:34129656 | DOI:10.11607/ofph.2871
View on the web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)