Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Κυριακή 1 Απριλίου 2018

IJERPH, Vol. 15, Pages 650: The Effectiveness of International Non-Governmental Organizations’ Response Operations during Public Health Emergency: Lessons Learned from the 2014 Ebola Outbreak in Sierra Leone

IJERPH, Vol. 15, Pages 650: The Effectiveness of International Non-Governmental Organizations' Response Operations during Public Health Emergency: Lessons Learned from the 2014 Ebola Outbreak in Sierra Leone

International Journal of Environmental Research and Public Health doi: 10.3390/ijerph15040650

Authors: Yoon Shin Jungwon Yeo Kyujin Jung

International Nongovernmental Organizations (INGOs) have played critical roles in improving the quality of primary health care in ordinary time and, indeed, responding to epidemic crises in developing countries. Due to a lack of empirical research for effectiveness of their responding activities, the legitimacy and accountability of nonprofits' engagement in the health crisis as a critical responder is doubted. This paper aims to examine the effectiveness of INGOs in a context of managing a fatal epidemic outbreak of Ebola in Sierra Leone during May–November, 2014; building healthcare infrastructures, providing medical supplies, educating local residents, and training response staffs. The analysis results show that development of healthcare infrastructures and provision of medical supplies have been significantly effective in terms of decreasing the severity of the crisis in chiefdoms. The findings imply that policy tools, which allow INGOs to enter to the field in a timely manner, can improve the effectiveness of INGOs' responses in current and future epidemic outbreaks in developing countries where people suffer from a lack of health infrastructures.



from Enviromental via alkiviadis.1961 on Inoreader https://ift.tt/2uBtwon

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου