Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 4 Απριλίου 2018

IJERPH, Vol. 15, Pages 674: The Political Economy of Health Co-Benefits: Embedding Health in the Climate Change Agenda

IJERPH, Vol. 15, Pages 674: The Political Economy of Health Co-Benefits: Embedding Health in the Climate Change Agenda

International Journal of Environmental Research and Public Health doi: 10.3390/ijerph15040674

Authors: Annabelle Workman Grant Blashki Kathryn J. Bowen David J. Karoly John Wiseman

A complex, whole-of-economy issue such as climate change demands an interdisciplinary, multi-sectoral response. However, evidence suggests that human health has remained elusive in its influence on the development of ambitious climate change mitigation policies for many national governments, despite a recognition that the combustion of fossil fuels results in pervasive short- and long-term health consequences. We use insights from literature on the political economy of health and climate change, the science–policy interface and power in policy-making, to identify additional barriers to the meaningful incorporation of health co-benefits into climate change mitigation policy development. Specifically, we identify four key interrelated areas where barriers may exist in relation to health co-benefits: discourse, efficiency, vested interests and structural challenges. With these insights in mind, we argue that the current politico-economic paradigm in which climate change is situated and the processes used to develop climate change mitigation policies do not adequately support accounting for health co-benefits. We present approaches for enhancing the role of health co-benefits in the development of climate change mitigation policies to ensure that health is embedded in the broader climate change agenda.



from Enviromental via alkiviadis.1961 on Inoreader https://ift.tt/2IuUhwX

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου