Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 23 Απριλίου 2018

IJERPH, Vol. 15, Pages 827: The Social and Spatial Ecology of Dengue Presence and Burden during an Outbreak in Guayaquil, Ecuador, 2012

IJERPH, Vol. 15, Pages 827: The Social and Spatial Ecology of Dengue Presence and Burden during an Outbreak in Guayaquil, Ecuador, 2012

International Journal of Environmental Research and Public Health doi: 10.3390/ijerph15040827

Authors: Catherine A. Lippi Anna M. Stewart-Ibarra Ángel G. Muñoz Mercy J. Borbor-Cordova Raúl Mejía Keytia Rivero Katty Castillo Washington B. Cárdenas Sadie J. Ryan

Dengue fever, a mosquito-borne arbovirus, is a major public health concern in Ecuador. In this study, we aimed to describe the spatial distribution of dengue risk and identify local social-ecological factors associated with an outbreak of dengue fever in the city of Guayaquil, Ecuador. We examined georeferenced dengue cases (n = 4248) and block-level census data variables to identify social-ecological risk factors associated with the presence/absence and burden of dengue in Guayaquil in 2012. Local Indicators of Spatial Association (LISA), specifically Anselin’s Local Moran’s I, and Moran’s I tests were used to locate hotspots of dengue transmission, and multimodel selection was used to identify covariates associated with dengue presence and burden at the census block level. We identified significant dengue transmission hotspots near the North Central and Southern portions of Guayaquil. Significant risk factors for presence of dengue included poor housing conditions, access to paved roads, and receipt of remittances. Counterintuitive positive correlations with dengue presence were observed with several municipal services such as garbage collection and access to piped water. Risk factors for increased burden of dengue included poor housing conditions, garbage collection, receipt of remittances, and sharing a property with more than one household. Social factors such as education and household demographics were negatively correlated with increased dengue burden. These findings elucidate underlying differences with dengue presence versus burden, and suggest that vulnerability and risk maps could be developed to inform dengue prevention and control; this is information that is also relevant for emerging epidemics of chikungunya and Zika viruses.



from Enviromental via alkiviadis.1961 on Inoreader https://ift.tt/2JgamqC

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου