Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 12 Ιανουαρίου 2021

Patterns of Facial Fractures

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Objective/Hypothesis

To report characteristics and management of facial fractures in a major metropolitan center within the United States.

Study Design

Retrospective chart review.

Methods

Retrospective review at a level 1 trauma academic medical center of 3,946 facial fractures in 1,914 patients who presented from 2008 to 2017. Demographics, injury mechanism, associated injuries, and treatment information were collected. Logistic regression analyses were performed to determine factors associated with management.

Results

There were 1,280 males and 630 females with a median age of 42 years. Orbital fractures were the most common (41.4%) followed by maxilla fractures (21.9%). The most common mechanism was fall (43.6%). Surgical management was recommended for 38% of patients. The odds of surgical management were less for females (OR 0.59, 95% CI 0.48–0.73). Patients over 70 years were significantly less likely to undergo surgery compared to other age groups (OR 0.15–0.36, P < .001). The odds of surgical management were 1.69 times greater for patients with more than three fractures than for a single fracture (95% CI 1.18–2.42) and 2.23 times greater for traffic injuries compared to injuries from activities of daily living (95% CI 1.42–3.5).

Conclusions

This represents one of the largest comprehensive databases of facial fractures. Our patients were most frequently injured during activities of daily living, most commonly from falls. The majority of patients were managed conservatively. Gender, age, fracture number, and mechanism of injury were independently associated with the decision to treat surgically. Our data are in stark contrast to that from other populations in which assault or motor vehicle accidents predominate.

Level of Evidence

4 Laryngoscope, 2021

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου