Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 29 Ιουνίου 2022

Bedaquiline, Delamanid, Linezolid and Clofazimine for Treatment of Pre-extensively Drug-Resistant Tuberculosis

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader
Abstract
Background
Treatment success rates for multidrug-resistant tuberculosis (MDR-TB) remain low globally. Availability of newer drugs has given scope to develop regimens that can be patient-friendly, less toxic, with improved outcomes. We proposed to determine the effectiveness of an entirely oral, short-course regimen with Bedaquiline and Delamanid in treating MDR-TB with additional resistance to fluoroquinolones (MDR-TBFQ+) or second-line injectable (MDR-TBSLI+).
Methods
We prospectively determined the effectiveness and safety of combining two new drugs with two repurposed drugs - Bedaquiline, Delamanid, Linezolid, and Clofazimine for 24-36 weeks in adults with pulmonary MDR-TBFQ+ or/and MDR-TBSLI+. The primary outcome was a favorable response at end of treatment, defined as two consecutive negative cultures taken four weeks apart. The unfavorable outcomes included bacteriologic or clin ical failure during treatment period.
Results
Of the 165 participants enrolled, 158 had MDR-TBFQ+. At the end of treatment, after excluding 12 patients due to baseline drug susceptibility and culture negatives, 139 of 153 patients (91%) had a favorable outcome. Fourteen patients (9%) had unfavorable outcomes: four deaths, seven treatment changes, two bacteriological failures, and one withdrawal. During treatment, 85 patients (52%) developed myelosuppression, 69 (42%) reported peripheral neuropathy, and none had QTc(F) prolongation >500msec. At 48 weeks of follow-up, 131 patients showed sustained treatment success with the resolution of adverse events in the majority.
Conclusion
After 24-36 weeks of treatment, this regimen resulted in a satisfactory favorable outcome in pulmonary MDR-TB patients with additional drug resistance. Cardiotoxicity was minimal, and myelosuppression, while common, was detected early and treated successfully.
View on Web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)