Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 14 Ιουνίου 2022

Correlation between the intensity of Helicobacter pylori colonization and severity of gastritis: Results of a prospective study

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

Abstract

Helicobacter pylori infection is strongly associated with chronic gastritis and is probably the main course of chronic inflammation in the gastric mucosa. Gradually, H. pylori gastritis will result in gastric atrophy and intestinal metaplasia. Identifying the relationship between intensity of colonization and activity of gastritis helps the clinician in more effective treatment and post-treatment follow-ups. The aim of our work was to analyze the relationship between the density of H. pylori colonization of the gastric mucosa and the severity of histological parameters of gastritis (inflammation activity, gastric atrophy, and intestinal metaplasia). This was a prospective monocentric study conducted from January 2020 to December 2020, collecting patients naive to any anti-H. pylori treatment and having a chronic H. pylori infection documented by histological examination. Epidemiological, endoscopic, and anathomopathological da ta were collected. Ninety-seven patients with a mean age of 42.6 years [18–65 years] and a sex ratio of M/F = 0.64 were included. The density of H. pylori colonization was mild (+) in 43.3% of patients, moderate (++) in 47.4% of patients, and significant (+++) in 9.3% of patients. Nearly, ten per cent of patients had no gastritis, 33% had mild gastritis, 50.5% had moderate gastritis, and 6.2% had severe gastritis. Gastric atrophy and intestinal metaplasia were found in 44.3% and 10.3% of our population, respectively. Patients with mild H. pylori colonization rates had the highest level of mild activity (59.5%). There was a statistically significant association between the severity of H. pylori infection and gastritis activity (p < .001). Gastric atrophy was significantly associated with the intensity of H. pylori colonization (p = .049). No significant relationship was found between the in tensity of colonization and metaplasia (p = .08). Our study shows that there is a statistically significant association between the density of H. pylori and histopathological findings including gastritis activity and intestinal atrophy.
View on Web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)