Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2022

Temporomandibular disorders, bite force and osseous changes of the temporomandibular joints in patients with hypermobile Ehlers‐Danlos Syndrome compared to a healthy control group

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

SUMMARY

Background

Ehlers-Danlos syndrome (EDS) is a hereditary disorder that affects the connective tissue and collagen structures in the body characterized by joint hypermobility, skin hyperextensibility and tissue fragility.

Objective

The aim was to investigate temporomandibular disorders (TMD), bite force, teeth in occlusal contact and osseous changes of the temporomandibular joints (TMJs) in 26 patients with hypermobile EDS (hEDS), differentiated by a genetic test, compared to 39 healthy controls. METHODS: Clinical examination according to Diagnostic Criteria for Temporomandibular Disorders (DC/TMD), radiological examinations of the TMJs by cone-beam computed tomographic (CBCT) scans, registration of bite force and teeth in occlusal contact was performed. Statistical analyses included Fisher's Exact Test, multiple logistic and linear regression models adjusted for age, gender and Body Mass Index (BMI).

Results

Single symptoms and signs of TMD occurred significantly more often in hEDS (p=0.002; p=0.001; p=0.003; p=<0.0001; p=0.012) and maximum mouth opening was significantly smaller in hEDS compared to controls (p=<0.0001). The DC/TMD diagnosis myalgia, myofascial pain with referral, arthralgia, headache attributed to TMD, disc displacement disorders and degenerative joint disease occurred significantly more often in hEDS compared to controls (p=0.000; p=0.008; p=0.003; p=0.000; p=<0.0001; p=0.010, respectively). No significant differences were found in bite force and in teeth in occlusal contact between the groups (p>0.05). On CBCT of the TMJs, subcortical sclerosis occurred significantly more often in hEDS compared to controls (p=0.005).

Conclusion

Symptoms and signs of TMD and osseous changes of the TMJs occurred significantly more often in hEDS. Bite force and teeth in occlusal contact were comparable to controls.

View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου