Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2022

Fat Quantification in Dual-Layer Detector Spectral Computed Tomography: Experimental Development and First In-Patient Validation

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader
imageObjectives Fat quantification by dual-energy computed tomography (DECT) provides contrast-independent objective results, for example, on hepatic steatosis or muscle quality as parameters of prognostic relevance. To date, fat quantification has only been developed and used for source-based DECT techniques as fast kVp-switching CT or dual-source CT, which require a prospective selection of the dual-energy imaging mode. It was the purpose of this study to develop a material decomposition algorithm for fat quantification in phantoms and validate it in vivo for patient liver and skeletal muscle using a dual-layer detector-based spectral CT (dlsCT), which automatically generates spectral information with every scan. Materials and Methods For this feasibility study, phantoms were created with 0%, 5%, 10%, 25%, and 40% fat and 0, 4.9, and 7.0 mg/mL iodine, respectively. Phantom scans were performed with the IQon spectral CT (Philips, the Netherlands) at 120 kV and 140 kV and 3 T magnetic resonance (MR) (Philips, the Netherlands) chemical-shift relaxometry (MRR) and MR spectroscopy (MRS). Based on maps of the photoelectric effect and Compton scattering, 3-material decomposition was done for fat, iodine, and phantom material in the image space. After written consent, 10 patients (mean age, 55 ± 18 years; 6 men) in need of a CT staging were prospectively included. All patients received contrast-enhanced abdominal dlsCT scans at 120 kV and MR imaging scans for MRR. As reference tissue for the liver and the skeletal muscle, retrospectively available non–contrast-enhanced spectral CT data sets were used. Agreement between dlsCT and MR was evaluated for the phantoms, 3 hepatic and 2 muscular regions of interest per patient by intraclass correlation coefficients (ICCs) and Bland-Altman analyses. Results The ICC was excellent in the phantoms for both 120 kV and 140 kV (dlsCT vs MRR 0.98 [95% confidence interval (CI), 0.94–0.99]; dlsCT vs MRS 0.96 [95% CI, 0.87–0.99]) and in the skeletal muscle (0.96 [95% CI, 0.89–0.98]). For log-transformed liver fat values, the ICC was moderate (0.75 [95% CI, 0.48–0.88]). Bland-Altman analysis yielded a mean difference of −0.7% (95% CI, −4.5 to 3.1) for the liver and of 0.5% (95% CI, −4.3 to 5.3) for the skeletal muscle. Interobserver and intraobserver agreement were excellent (>0.9). Conclusions Fat quantification was developed for dlsCT and agreement with MR techniques demonstrated for patient liver and muscle. Hepatic steatosis and myosteatosis can be detected in dlsCT scans from clinical routine, which retrospectively provide spectral information independent of the imaging mode.
View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου