Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2022

Acinetobacter baumannii: Pathogenesis, virulence factors, novel therapeutic options and mechanisms of resistance to antimicrobial agents with emphasis on tigecycline

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader
Acinetobacter baumannii: Pathogenesis, virulence factors, novel therapeutic options and mechanisms of resistance to antimicrobial agents with emphasis on tigecycline

This article summarizes the microbiological and virulence traits in A.baumannii. In addition, in this study, the mechanisms of resistance to tigecycline have been comprehensively investigated and novel therapeutic strategies have been expressed.


Abstract

What is known and objective

Acinetobacter baumannii is one of the most important nosocomial pathogens with the ability to cause infections such as meningitis, pneumonia, urinary tract, septicaemia and wound infections. A wide range of virulence factors are responsible for pathogenesis and high mortality of A. baumannii including outer membrane proteins, lipopolysaccharide, capsule, phospholipase, nutrient- acquisition systems, efflux pumps, protein secretion systems, quarom sensing and biofilm production. These virulence factors contribute in pathogen survival in stressful conditions and antimicrobial resistance.

Comment

According to the World Health Organization (WHO), A. baumannii is one of the most resistant pathogens of ESKAPE group (Enterococcus faecium, Staphylococcus aureus, Klebsiella pneumoniae, A. baumannii, Pseudomonas aeruginosa and Enterobacter spp.). In recent years, resistance to a wide range of antibiotics in A. baumannii has significantly increased and the high emergence of extensively drug resistant (XDR) isolates is challenging. Among therapeutic antibiotics, resistance to tigecycline as a last resort antibiotic has become a global concern. Several mechanisms are involved in tigecycline resistance, the most important of which is RND (Resistance-Nodulation-Division) family efflux pumps overexpression. The development of new therapeutic strategies to confront A. baumannii infections has been very promising in recent years.

What is new and conclusion

In the present review we highlight microbiological and virulence traits in A. baumannii and peruse the tigecycline resistance mechanisms and novel therapeutic options. Among the novel therapeutic strategies we focus on combination therapy, drug repurposing, novel antibiotics, bacteriophage therapy, antimicrobial peptides (AMPs), human monoclonal antibodies (Hu-mAbs), nanoparticles and gene editing.

View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου