Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2022

Bone vitality and vascularization of mandibular and maxillary bone grafts in maxillary sinus floor elevation: A retrospective cohort study

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

Abstract

Objectives

Mandibular retromolar (predominantly cortical) and maxillary tuberosity (predominantly cancellous) bone grafts are used in patients undergoing maxillary sinus floor elevation (MSFE) for dental implant placement. The aim of this retrospective cohort study was to investigate whether differences exist in bone formation and vascularization after grafting with either bone source in patients undergoing MSFE.

Methods

Fifteen patients undergoing MSFE were treated with retromolar (n = 9) or tuberosity (n = 6) bone grafts. Biopsies were taken 4 months postoperatively prior to dental implant placement, and histomorphometrically analyzed to quantify bone and osteoid area, number of total, apoptotic, and receptor activator of nuclear factor-κB ligand (RANKL)-positive osteocytes, small and large-sized blood vessels, and osteoclasts. The grafted area was divided in three regions (caudal-cranial): RI, RII, and RIII.

Results

Bone volume was 40% (RII, RIII) higher and osteoid volume 10% (RII) lower in retromolar compared to tuberosity-grafted areas. Total osteocyte number and number of RANKL-positive osteocytes were 23% (RII) and 90% (RI, RII) lower, but osteoclast number was higher (retromolar: 12, tuberosity: 0) in retromolar-grafted areas. The total number of blood vessels was 80% (RI) to 60% (RIII) lower, while the percentage of large-sized blood vessels was 86% (RI) to 25% (RIII) higher in retromolar-grafted areas. Number of osteocyte lacunae and apoptotic osteocytes were similar in both bone grafts used.

Conclusions

Compared to the retromolar bone, tuberosity bone showed increased bone vitality and vascularization in patients undergoing MSFE, likely due to faster bone remodeling or earlier start of new bone formation. Therefore, tuberosity bone grafts might perform better in enhancing bone regeneration.

View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου