Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2022

Effectiveness of pulpotomy compared with root canal treatment in managing non‐traumatic pulpitis associated with spontaneous pain: A systematic review and meta‐analysis

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

Abstract

Abstract

Background

Pulpitis characterized by spontaneous pain can result in debilitating pain. Dogma has existed to offer only have two treatment options, namely, root canal treatment (RCT) or extraction although, pulpotomy has always remained a potential treatment modality.

Objective

This review aimed to answer the following research question: "Does pulpotomy (partial or full)(I) result in better patient and clinical reported outcomes (O), compared to RCT (C) in permanent teeth with pulpitis characterized by spontaneous pain (P) evaluated at various time intervals? (T).

Methods

Two authors independently performed study selection, data extraction and risk of bias assessment. The literature search was conducted in the following electronic databases: Clarivate Analytics' Web of Science, Scopus, PubMed, and Cochrane Central Register of Controlled Trials. English language clinical trials comparing the patient and clinical reported outcomes between RCT and pulpotomy were included. The meta-analysis was performed on a fixed-effect model and the quality of evidence assessed by the Grading of Recommendations, Assessment, Development and Evaluations (GRADE) approach.

Results

Two randomised clinical trials, were included. Among two trials, one has published four reports at different time points involving same cohorts. The meta-analysis revealed no difference in postoperative pain (Day 7) between RCT and pulpotomy (OR= 0.99,95% CI 0.63 – 1.55,I2=0%) and quality of evidence was graded as "High". Clinical success was high at year 1, 98% for both interventions, however decreased over time to 78.1% (pulpotomy) and 75.3% (RCT) at 5 years.

Discussion

Pulpotomy is a definitive treatment modality that is as effective as RCT . This could have a significant impact on treatment of such patients affording the advantages of retaining a vital pulp and preventing the need for RCT.

Conclusion

This review could only include two trials, hence there is insufficient evidence to draw robust conclusions. The clinical data accumulated so far suggests no difference in pain between RCT and pulpotomy at day 7 postoperatively and a single randomised control trial suggests that the clinical success rate for both treatment modalities is similar long term. There is a need for more well-designed trials by different research groups to develop a stronger evidence base in this area.

View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου