Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2022

Off‐label pharmacological treatment for neuropathic pain: A Delphi study by the Spanish Pain Society Neuropathic Pain Task Force

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

Abstract

Objectives

The use of off-label pharmacotherapies for neuropathic pain (NP) is growing relating to the many unmet needs of patients. However, clinical guidelines fail to address it, and the available evidence is sparse and fragmented. We arranged a formal expert consensus to address this controversial issue and provide some guidance on judicious use.

Methods

A two-round standard Delphi survey that involved pain clinic specialists with experience in the research and management of NP was done over an ad hoc 40-item questionnaire prepared by the authors. Consensus on each statement was defined as at least either 80% endorsement or rejection after the second round.

Results

Forty-three and thirty-seven panelists participated in the first and second round, respectively. Consensus was reached in 34 out of 40 statements. Endorsed alternatives for unresponsive patients include non-gabapentinoid antiepileptics (oxcarbazepine and eslicarbazepine), venlafaxine, intravenous lidocaine (when doses can be optimized), and some vaporized cannabinoids (under appropriate surveillance). In addition, lacosamide, low-dose naltrexone, propofol or ketamine could prove beneficial if subjected to more research. Other options were rejected, and there was controversy about the usefulness of topical preparations.

Discussion

For patients who do not respond to standard NP treatments, some other viable pharmacological options can be attempted before advancing to other therapeutic stages. This may help patients who are reluctant to or have some contraindication for interventional therapies.

View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου