Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2022

Does ACE2 mediate the detrimental effect of exposures related to COVID‐19 risk: A Mendelian randomization investigation

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

Abstract

Objectives

Adiposity, smoking and lower socioeconomic position (SEP) increase COVID-19 risk whilst the association of vitamin D, blood pressure, and glycemic traits in COVID-19 risk were less clear. Whether angiotensin-converting enzyme 2 (ACE2), the key receptor for SARS-CoV-2, mediates these associations has not been investigated. We conducted a Mendelian randomization study to assess the role of these exposures in COVID-19 and mediation by ACE2.

Methods

We extracted genetic variants strongly related to various exposures (vitamin D, blood pressure, glycemic traits, smoking, adiposity and educational attainment (SEP proxy)), and ACE2 cis-variants from genome wide association studies (GWAS, n ranged from 28,204 to 3,037,499) and applied them to GWAS summary statistics of ACE2 (n=28,204) and COVID-19 (severe, hospitalized, and susceptibility, n≤2,942,817). We used inverse variance weighted as the main analyses, with MR-Egger and weighted median as sensitivit y analyses. Mediation analyses were performed based on product of coefficient method.

Results

Higher adiposity, lifetime smoking index, and lower educational attainment were consistently associated with higher risk of COVID-19 phenotypes whilst there was no strong evidence for an association of other exposures in COVID-19 risk. ACE2 partially mediates the detrimental effects of body mass index (ranged from 4.3% to 8.2%), waist-to-hip ratio (ranged from 11.2% to 16.8%) and lower educational attainment (ranged from 4.0% to 7.5%) in COVID-19 phenotypes whilst ACE2 did not mediate the detrimental effect of smoking.

Conclusions

We provided genetic evidence that reducing ACE2 could partly lower COVID-19 risk amongst people who were overweight/obese or of lower SEP.

This article is protected by copyright. All rights reserved.

View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου