Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2022

Proton pump inhibitors and myocardial infarction: an application of active comparators in a self-controlled case series

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

m_dyac196f1.jpeg?Expires=1729259607&Sign

Abstract
BackgroundPrevious studies investigating potential cardiovascular adverse events of acid-suppressing drugs are susceptible to protopathic bias and confounding. We aimed to investigate the association between short-term risk of myocardial infarction (MI) and proton pump inhibitors (PPIs) using a self-controlled case series (SCCS) with an active comparator.
Methods
We conducted a SCCS using a population-wide database from Hong Kong from 2003–2014. Adult with ≥1 outpatient oral PPI prescription or H2 receptor antagonist (H2RA) and MI during the observation period were included. We used both simple ratio and effect modifier approaches to SCCS with active comparators to obtain comparator adjusted estimates.
Results
A total of 2802 and 1889 people with MI who had exposure to PPIs and H2RA were included respectively. We observed a higher risk of MI during days 1–14 following the start of PPI prescription (Incidence rate ratio (IRR): 2.30, 95 % confidence interval (CI): 1.76–3.00) versus baseline. Similarly, we observed a higher risk of MI during days 1–14 following the start of H2RA prescription (IRR: 2.46, 95%CI: 1.92–3.16) versus baseline. In the novel SCCS analyses, comparator adjusted estimates were 0.93 (95%CI: 0.57–1.30) and 0.83 (95%CI: 0.58–1.20) during days 1–14 in simple ratio and effect modifier approach, respectively.
Conclusions
We observed no difference in risk of MI associated with PPIs compared with baseline using H2RA as the active comparator. The elevated risk of MI associated with PPIs is likely due to protopathic bias. More studies are required to explore the feasibility of using active comparators in SCCS to address protopathic bias in addition to confounding.
View on Web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)