Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2022

Phase 1b study of carfilzomib with induction chemotherapy in pediatric relapsed/refractory acute lymphoblastic leukemia

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

Abstract

Background

Acute lymphoblastic leukemia (ALL) is the most common cancer diagnosed in childhood. Survival for patients following relapse remains poor, and achieving complete remission (CR) after relapse is the first critical step to cure. Carfilzomib is a proteasome inhibitor with an acceptable safety profile and clinical activity in adults with multiple myeloma but has not been assessed in children. The primary objective of this phase 1b study was to assess the safety and tolerability of carfilzomib combined with vincristine, dexamethasone, asparaginase, and daunorubicin (VXLD) in children with relapsed and/or refractory ALL.

Methods

Patients aged 1–21 years (n = 24) received 4-week induction therapy with carfilzomib at dose levels of 27 mg/m2 (n = 3), 36 mg/m2 (n = 7), 45 mg/m2 (n = 4), and 56 mg/m2 (n = 10) in combination with VXLD. Patients achieving stable disease were offered further consolidation chemotherapy. Analyses were based on the safety evaluable population.

Results

Following dose escalation of carfilzomib, the recommended phase 2 carfilzomib dose was identified as 56 mg/m2. Grade ≥3 hematological adverse events were common (83%, 20/24 patients), and serious treatment-emergent adverse events occurred in 58% (14/24) of patients. At the end of induction, CR/CR with incomplete platelet recovery (CRp)/CR with incomplete blood count recovery (CRi) was identified in 50% of patients (n = 12/24). By the end of consolidation, cumulative CR/CRp/CRi was identified in 58% of patients (n = 14/24).

Conclusion

These data support the use of carfilzomib in pediatric patients with relapsed and/or refractory ALL.

View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου