Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2022

Berichtetes und gemessenes Riech- und Schmeckvermögen in einer Long-COVID-Kohorte

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

Laryngorhinootologie
DOI: 10.1055/a-1970-6510

Einleitung Störungen des Riech- und Schmecksinns werden häufig zahlenmäßig übereinstimmend als Long-COVID-Symptom beklagt. Anhand von Befunden einer Spezialsprechstunde (HNO-LCS) soll geklärt werden, wie groß tatsächlich der Anteil pathologischer olfaktorischer bzw. gustatorischer Diagnosen in dieser Kohorte ist. Methodik 48 erwachsene Patienten, die die HNO-LCS aus eigenem Leidensdruck aufsuchten, wurden nach ihrer Anamnese befragt, sie schätzten ihr Riech- (SER) und Schmeckvermögen (SES) mit Schulnoten ein und absolvierten als Riechtest den erweiterten Sniffin'Sticks-Test und als Schmecktest den 3-Tropfen-Test. Aus dem SDI-Riechscore und dem totalen Schmeckscore (SScore-total) wurden anhand von Normwerten Diagnosen erstellt. Zwischen den gemessenen Scores und der Selbsteinschätzung und zwischen SER und SES wurden Korrelationen berechnet. Ergebnisse Tatsächliche pathologische chemosensorische Diagnosen bestanden bei 90% der Patienten. Pathologische olfaktorische Diagnosen waren doppelt so häufig wie gustatorische. Bei 10% der Kohorte war keine pathologische Diagnose verifizierbar. Bei 6 Patienten wurde ein Anosmie-Ageusie-Syndrom diagnostiziert. SER korrelierte stark mit SDI. SES korrelierte moderat mit SScore-total. SER korrelierte stark mit SES. Schlussfolgerungen Bei der Interpretation berichteter chemosensorischer Symptome besteht die Gefahr einer Konfusion von Riechen und Schmecken durch die Betroffenen. Deshalb ist die Überprüfung der chemischen Sinne mit validierten Tests in Long-COVID-Ambulanzen wichtig.
[...]

Georg Thieme Verlag KG Rüdigerstraße 14, 70469 Stuttgart, Germany

Article in Thieme eJournals:
Table of contents  |  Abstract  |  Full text

View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου