Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2022

Impact of SARS-CoV-2 variants on inpatient clinical outcome

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader
Abstract
Background
Prior observation has shown differences in COVID-19 hospitalization risk between SARS-CoV-2 variants, but limited information describes hospitalization outcomes.
Methods
Inpatients with COVID-19 at five hospitals in the eastern United States were included if they had hypoxia, tachypnea, tachycardia, or fever, and SARS-CoV-2 variant data, determined from whole genome sequencing or local surveillance inference. Analyses were stratified by history of SARS-CoV-2 vaccination or infection. The average effect of SARS-CoV-2 variant on 28-day risk of severe disease, defined by advanced respiratory support needs, or death was evaluated using models weighted on propensity scores derived from baseline clinical features.
Results
Severe disease or death within 28 days occurred for 977 (29%) of 3,369 unvaccinated patients and 269 (22%) of 1,230 patients with history of vaccination or prior SARS-CoV-2 infection. Among unvac cinated patients, the relative risk of severe disease or death for Delta variant compared to ancestral lineages was 1.30 (95% confidence interval [CI] 1.11-1.49). Compared to Delta, this risk for Omicron patients was 0.72 (95% CI 0.59-0.88) and compared to ancestral lineages was 0.94 (95% CI 0.78-1.1). Among Omicron and Delta infections, patients with history of vaccination or prior SARS-CoV-2 infection had half the risk of severe disease or death (adjusted hazard ratio 0.40, 95% CI 0.30-0.54), but no significant outcome difference by variant.
Conclusions
Although risk of severe disease or death for unvaccinated inpatients with Omicron was lower than Delta, it was similar to ancestral lineages. Severe outcomes were less common in vaccinated inpatients, with no difference between Delta and Omicron infections.
View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου