Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2022

higher female risk for adult glioma associated with variants in the region of CCDC26

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader
Abstract
Background
Glioma accounts for approximately 80% of malignant adult brain cancer and its most common subtype, glioblastoma, has one of the lowest 5-year cancer survivals. Fifty risk-associated variants within 34 glioma genetic risk regions have been found by genome-wide association studies (GWAS) with a sex difference reported for 8q24.21 region. We conducted an Australian GWAS by glioma subtype and sex.
Methods
We analysed genome-wide data from the Australian Genomics and Clinical Outcomes of Glioma (AGOG) consortium for 7,573,692 single nucleotide polymorphisms (SNPs) for 560 glioma cases and 2,237 controls of European ancestry. Cases were classified as glioblastoma, non-glioblastoma, astrocytoma or oligodendroglioma Logistic regression analysis was used to assess the associations of SNPs with glioma risk by subtype and by sex.
Results
We replicated the previously reported glioma risk associations in the regions of 2 q33.3 C2orf80, 2q37.3 D2HGDH, 5p15.33 TERT, 7p11.2 EGFR, 8q24.21 CCDC26, 9p21.3 CDKN2BAS, 11q21 MAML2, 11q23.3 PHLDB1, 15q24.2 ETFA, 16p13.3 RHBDF1, 16p13.3 LMF1, 17p13.1 TP53, 20q13.33 RTEL and 20q13.33 GMEB2 (P<0.05). We also replicated the previously reported sex difference at 8q24.21 CCDC26 (P=0.0024) with the association being nominally significan t for both sexes (P<0.05).
Conclusions
Our study supports a stronger female risk association for the region 8q24.21 CCDC26 and highlights the importance of analysing glioma GWAS by sex. A better understanding of sex differences could provide biological insight into the cause of glioma with implications for prevention, risk prediction and treatment.
View on Web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)