Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Κυριακή 18 Απριλίου 2021

Craniofrontonasal dysplasia: hypertelorism correction in late presenting patients

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Childs Nerv Syst. 2021 Apr 16. doi: 10.1007/s00381-021-05134-7. Online ahead of print.

ABSTRACT

BACKGROUND: Craniofrontonasal dysplasia (CFND) is a rare congenital craniofacial syndrome characterized by single suture synostosis, hypertelorism, other clinical facial features, and abnormalities in the upper extremities. There are only a few studies in the applicable literature that address hypertelorism management for CFND patients and outcomes and complication rates.

METHODS: A retrospective study was performed on consecutive late presenting CFND patients referred to our hospital with substantially completed craniofacial skeleton growth, who underwent hypertelorism correction between 2007 and 2019 following intracranial pressure screening, and who received at least 1 year of follow-up care. None of the patients in this study underwent prior craniofacial surgery. Only those patients with a confirmed mutation of the EFNB1 gene were include d in this study. All patients in this study underwent hypertelorism correction by facial bipartition or box osteotomy.

RESULTS: A total of ten late presenting CFND patients (all female) were treated at our hospital during the study period. None of the patients presented signs of elevated intracranial pressure. The average patient age at hypertelorism correction was 13.4 ± 7.68 years of age. Major complications, defined as complications requiring a return to the operating room, were limited to infection of the frontal bone, which required partial bone removal, and cerebrospinal fluid (CSF) leak, which was completely resolved by insertion of a lumbar shunt for a 7-day period.

CONCLUSION: The absence of elevated intracranial pressure enables hypertelorism correction in late presenting CFND patients via facial bipartition or box osteotomy without the need for additional operations that provide for cranial expansion.

PMID:33864106 | DOI:10.1007/s00381-021-05134-7
View on the web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)