Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 22 Απριλίου 2021

Paeoniflorin suppresses allergic and inflammatory responses by promoting autophagy in rats with urticaria

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Exp Ther Med. 2021 Jun;21(6):590. doi: 10.3892/etm.2021.10022. Epub 2021 Apr 8.

ABSTRACT

Paeoniflorin (PF) has been reported to be effective against several skin disorders, such as allergic contact dermatitis and psoriasis; however, it remains unclear whether PF can protect against urticarial lesions. Herein, the effects of PF on rats with urticarial lesions and the possible underlying mechanism were investigated. The effects of PF administration on a rat model of ovalbumin-induced urticarial-like lesions were evaluated via pathological analysis using hematoxylin-eosin staining. Toluidine blue staining was performed to detect mast cells and ELISA was performed to determine serum histamine levels. PF-induced regulatory effects on autophagic activity and the potential underlying mechanism of this were also investigated using transmission electron microscopy, immunohistochemistry and reverse transcription-quantitative PCR. It was demonstr ated that PF suppressed allergic and inflammatory responses to improve urticarial lesions, as evidenced by the attenuation of pathological abnormalities, mast cell infiltration and histamine secretion. Mechanistically, PF treatment was found to markedly limit the production and release of inflammatory cytokine interleukin (IL)-23, while the levels of IL-17 remained unchanged. PF intervention led to an increased number of autophagosomes, along with higher levels of light chain 3B (LC3B) and Beclin-1, and lower levels of P62, indicating that PF could augment autophagic activity in urticarial lesions. PF treatment increased the expression of liver kinase B1 (LKB1) and AMP-activated protein kinase-α (AMPK-α), contributing to the PF-enhanced autophagic activity. In conclusion, PF could effectively improve urticarial lesions by inhibiting inflammatory cytokine IL-23 and increasing the autophagic activity via the LKB1/AMPK-α pathway.

PMID:33884028 | PMC:PMC8056118 | DOI:10.3892/etm.2021.10022

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου