Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 26 Απριλίου 2021

Overcoming culture restriction for SARS-CoV-2 in human cells facilitates the screening of compounds inhibiting viral replication [Antiviral Agents]

xloma.fota13 shared this article with you from Inoreader

Efforts to mitigate the COVID-19 pandemic include screening of existing antiviral molecules that could be re-purposed to treat SARS-CoV-2 infections. Although SARS-CoV-2 replicates and propagates efficiently in African green monkey kidney (Vero) cells, antivirals such as nucleos(t)ide analogs (nucs) often show decreased activity in these cells due to inefficient metabolization. SARS-CoV-2 exhibits low viability in human cells in culture. Here, serial passages of a SARS-CoV-2 isolate (original-SARS2) in the human hepatoma cell clone Huh7.5 led to the selection of a variant (adapted-SARS2) with significantly improved infectivity in human liver (Huh7 and Huh7.5) and lung cancer cells (unmodified Calu-1 and A549). The adapted virus exhibited mutations in the spike protein, including a 9 amino acid deletion and 3 amino acid changes (E484D, P812R, and Q954H). E484D also emerged in Vero E6 cultured viruses that became viable in A549 cells. Original and adapted viru ses were susceptible to SR-B1 receptor blocking and adapted-SARS2 exhibited significantly less dependency of ACE2. Both variants were similarly neutralized by COVID-19 convalescent plasma but adapted-SARS2 exhibited increased susceptibility to exogenous type I interferon. Remdesivir inhibited original- and adapted-SARS2 similarly, demonstrating the utility of the system for the screening of nucs. Among the tested nucs, only remdesivir, molnupiravir and to a limited extent galidesivir, showed antiviral effect across human cell lines, whereas sofosbuvir, ribavirin, and favipiravir had no apparent activity. Analogously to the emergence of spike mutations in vivo, the spike protein is under intense adaptive selection pressure in cell culture. Our results indicate that the emergence of spike mutations will most likely not affect the activity of remdesivir.

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου