Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Κυριακή 18 Απριλίου 2021

Optimal Arytenoid Position in Laryngeal Framework Surgery: An Anatomic Human Larynx Study

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

Objectives

The purpose of this study was to better understand the effects of stitch placement on arytenoid medialization by measuring normative cricoarytenoid joint anatomy and changes in arytenoid position when varying arytenopexy stitch configuration.

Methods

This adult human larynx study was done in two parts. First, measurements of the cricoid and arytenoid cartilage anatomy relevant to cricoarytenoid joint function were made in 45 preserved larynges (26 male (M), 19 female (F)) using digital calipers. Second, the arytenoids of six fresh larynges ( three M, three F) were sutured to the cricoid using various arytenopexy‐stitch placements ranging from inferior‐lateral to superior‐medial, and the resulting arytenoid positions were compared by measuring medial displacement of the arytenoid body and change in glottal configuration from macro still images using Image J. Paired t‐tests were used to compare the results.

Results

Cartilage and joint facet dimensions showed differences between males (M) and females (F). Cricoid facet lengths averaged 9.3 mm (M) and 7.1 mm (F), and widths averaged 4.9 mm (M) and 4.0 mm (F). The arytenoid facet widths averaged 10.5 mm (M) and 9.7 mm (F). Average distances between cricoid facets were 11.8 mm for both males and females. Securing the arytenoid superior‐medially on the cricoid facet produced more medialization (2.2 mm vs 1.0 mm, P < .001) and better glottic aperture configuration (9.5° vs 2.7°, P < .001) than securing the arytenoid inferior‐laterally on the facet.

Conclusions

Anatomic consistency in cricoarytenoid anatomy provides reliable surgical landmarks for ideal placement of an arytenopexy suture to optimally reposition the arytenoid cartilage. Optimal arytenoid medialization can be accurately reproduced with an arytenopexy‐suture that is placed superior‐medially on the cricoid facet.

Level of Evidence

NA Laryngoscope, 2021

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου