Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Κυριακή 25 Απριλίου 2021

Differences in dietary habits of people with vs without irritable bowel syndrome and their association with symptom and psychological status: A pilot study

paythelady.612 shared this article with you from Inoreader

World J Clin Cases. 2021 Apr 16;9(11):2487-2502. doi: 10.12998/wjcc.v9.i11.2487.

ABSTRACT

BACKGROUND: Previous studies have demonstrated that dietary factors are involved in irritable bowel syndrome (IBS), but the role of diet was evaluated mostly based on food frequency questionnaire. Whether food categories, quantity per time, and intake frequency are different between IBS patients and non-IBS individuals has not been clearly clarified.

AIM: To explore differences in dietary habits of people with vs without IBS and their correlation with symptom and psychological status.

METHODS: A total of 220 questionnaires were administered in a community population and the Rome IV criteria was applied to diagnose IBS. The dietary questionnaire used in this study was multidimensional from food categories, quantity per time, and intake frequency, in contrast to "yes or no" classification used in previous studies. Questionnaires i ncluding IBS symptom severity scale (IBS-SSS), IBS quality of life, visceral sensitivity index, hospital anxiety and depression score (HADS), and gastrointestinal symptom rating scale were used to assess the participants. Rank sum test was used to compare the quantity per time and intake frequency between IBS patients and non-IBS participants. The correlation between psychological factors and diet was evaluated by Spearman correlation analysis. Logistic regression analysis was used to assess the possible dietary risk factors for IBS.

RESULTS: In total, 203 valid questionnaires were collected (response rate 92.3%). Twenty-five participants met the Rome IV criteria for IBS, including 15 (60.0%) women and 10 (40.0%) men. Compared with the non-IBS group, the quantity per time and intake frequency of soybean and its products, spicy food, and dry-fried nuts were statistically significant in IBS participants (P < 0.05). They were positively associated with IBS-SSS and HADS anxiety and depression scores (P < 0.05). Besides, seafood, soft drinks, vegetables, and fruits differed only in quantity per time. The intake frequencies of egg, barbecue, and coarse grain were statistically significant in IBS patients (P < 0.05). We also found that the frequency of soybean and its products (≥ 7 times/week, odds ratio = 11.613, 95% confidence interval: 2.145-62.855, P = 0.004) was an independent risk factor for IBS.

CONCLUSION: Both quantity per time and intake frequency, especially soybean, differ between IBS patients and non-IBS participants. Dietary habits might play potential roles in the pathophysiology of IBS.

PMID:33889614 | PMC:PMC8040167 | DOI:10.12998/wjcc.v9.i11.2487

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου