Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2023

Adjunctive locally and systemically delivered antimicrobials during surgical treatment of peri‐implantitis: a systematic review

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

Abstract

Aim

To answer the following PICOS question: In patients with peri-implantitis, what is the efficacy of surgical therapy with adjunctive systemic or local antimicrobials, in comparison with surgical therapy alone, in terms of pocket probing depth reduction, as assessed in randomized controlled trials (RCTs) with at least 6 months of follow-up?

Material and methods

A systematic literature search was conducted. Reduction in mean probing pocket depth was the primary outcome. Secondary clinical outcomes were changes in suppuration (%), changes in bleeding on probing (%), marginal bone level changes (mm), disease resolution (%) and implant/prosthesis loss (%). Patient-reported outcome measures (PROMs), possible adverse effects and oral health related quality of life (OHRQoL) were also extracted if data was present.

Results

4 RCTs assessing the use of locally (2 RCT's) and systemically (2 RCT's) administered antimicrobial adjuncts to surgical treatment of peri-implantitis, with a 6 to 36 month follow-up were included. Seeing the substantial heterogeneity of interventions between the studies, meta-analysis could not be performed. A reduction in mean probing pocket depth was observed following all the involved surgical treatments, irrespective from the addition of antimicrobials. Except for the effect of systemic antimicrobials on marginal bone level changes and local antimicrobials on BOP, the effect of systemic and local antimicrobials was equivocal for all secondary outcome measures.

Conclusions

Based on the limited available evidence, the adjunctive use of the currently tested systemic or local antimicrobials during surgical therapy, in comparison with surgical therapy alone in patients with peri-implantitis does not seem to improve clinical efficacy. With regard the use of systemic antimicrobials, only 50% of the cases would show disease resolution after 1 year. There is a lack of studies that consider the sole use of local antimicrobials. Therefore, their true effect remains unclear.

This article is protected by copyright. All rights reserved.
View on Web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)