Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2023

Prevalence of medication administration errors in hospitalized adults

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

Abstract

Background

Previous estimates to meta-analyze administration error rates were limited by the high statistical heterogeneity, restricting their use.

Objectives

To investigate sources of heterogeneity in pooled administration error rates in hospitalized adults.

Methods

We systematically searched scientific databases up to November 2017 for studies presenting error rates/relevant numerical data in hospitalized adults. We conducted separate meta-analyses for the numerators: One Medication Error (OME) (each dose can be correct or incorrect) and Total Number of Errors (TNE) (more than one error per dose could be counted), using the generic inverse variance with a 95%-confidence interval. Heterogeneity was assessed using the I2 and Cochran's Q test.

Results

We meta-analyzed 33 studies. The global pooled analyses based on the OME and TNE numerators showed very high heterogeneity (I2=100%;p<0.00001). For each meta-analysis, subgroup analyses based on study characteristics (countries, wards, population, routes of administration, error detection methods, and medications) yielded results with consistently elevated heterogeneity. Beyond these characteristics, we stratified the studies according to the mean error prevalence level as the threshold. Based on the OME numerator, we identified two subgroups of low (0.15[0.13-0.17];I2=0%;p=0.43) and high (0.26[0.24-0.27];I2=38%;p=0.17) pooled prevalence rates, with controlled heterogeneity. Similarly, for the TNE numerator, we identified two subgroups of low (0.10[0.09-0.10];I2=0%;p=0.76) and high (0.28[0.27-0.29];I2=0%; p=0.89) pooled prevalence rates, with controlled heterogeneity. These subgroups differed regarding the denominators used : Total opportunities for errors versus others (doses, observations, administrations).

Conclusion

Calculation methods, specifically the denominator, seem a primary factor in explaining heterogeneity in error rates. Standardizing numerators, denominators, and definitions is necessary.

View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου