Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2023

IFNL3/4 polymorphisms as a two‐edged sword: an association with COVID‐19 outcome

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

ABSTRACT

Background

COVID-19 has been ranked among the most fatal infectious diseases worldwide, with host's immune response significantly affecting the prognosis.

Aim of the study

With an aim to timely predict the most likely outcome of SARS-CoV-2 infection, we investigated the association of IFNL3 and IFNL4 polymorphisms, as well as other potentially relevant factors, with the COVID-19 mortality.

Methods

This prospective observational case-control study involved 178 COVID-19 patients, hospitalized at Corona Center or Clinic for Infectious Diseases of University Clinical Centre Kragujevac, Serbia, followed up until hospital discharge or in-hospital death. Demographic and clinical data on all participants were retrieved from the electronic medical records, and TaqMan assays were employed in genotyping for IFNL3 and IFNL4 SNPs, namely rs12980275, rs8099917, rs12979860 and rs368234815.

Results

21.9% and 65.0% of ho spitalized and critically ill COVID-19 patients, respectively, died in-hospital. Multivariable logistic regression analysis revealed increased CCI, N/L, and LDH level to be associated with an increased likelihood of a lethal outcome. Similarly, females and the carriers of at least one variant allele of IFNL3 rs8099917 were almost 36-fold more likely not to survive SARS-CoV-2 infection. On the other hand, the presence of at least one ancestral allele of IFNL4 rs368234815 decreased more than 15-fold the likelihood of mortality from COVID-19.

Conclusion

Our results suggest that, in addition to LDH level, N/L ratio, and CCI, IFNL4 rs368234815 and IFNL3 rs8099917 polymorphisms, but also patients' gender, significantly affect the outcome of COVID-19.

This article is protected by copyright. All rights reserved.
View on Web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)