Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 2023

Prevalence of cervical human papillomavirus and the risk of anal co‐infection in kidney transplant recipients: Results from a Danish clinical study

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

Abstract

Background

: Kidney transplant recipients (KTRs) have increased risk of human papillomavirus (HPV)-related cancers, including cervical and anal cancer. In this cross-sectional clinical study, we investigated the prevalence of cervical high-risk HPV (hrHPV) and low-risk (lrHPV), risk factors for cervical hrHPV infection, and the prevalence of cervical and anal hrHPV co-infection in KTRs and immunocompetent controls.

Methods

: During 2016–2017, we recruited 125 female KTRs and 125 female immunocompetent controls from one dermatology department (KTRs and controls) and five nephrology departments (KTRs) in Denmark. Liquid-based cervical and anal cytology samples were tested for HPV DNA using the INNO-LiPA test and participants answered a questionnaire on lifestyle. Odds ratios (ORs) were estimated using logistic regression, adjusting for age, lifetime sexual partners, smoking, and (in models concerning anal HPV) receptive anal sex.

Results

: KTRs had higher prevalence of cervical hrHPV than controls (35.5% vs 18.2; ORadjusted = 2.9, 95% CI, 1.5–5.5). In contrast, the prevalence of lrHPV was similar in KTRs and controls (25.6% vs 23.1; ORadjusted = 1.2, 95% CI, 0.7‒2.3). KTRs were more likely than controls to have cervical and anal hrHPV co-infection (27.3% vs. 6.6%, ORadjusted = 6.3, 95% CI, 2.7–15.0).

Conclusions

: Female KTRs had high prevalence of cervical hrHPV, and co-infection with anal and cervical hrHPV was common. Our results underline that KTRs are an important target group for preventive efforts against HPV-related diseases.

This article is protected by copyright. All rights reserved
View on Web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)