Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2023

What ultimately matters in root canal treatment success and tooth preservation: a 25‐year cohort study

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

Abstract

Aim

There are currently no prospective studies evaluating the long-term outcomes of non-surgical root canal treatments beyond 5 years, both in terms of treatment success and tooth preservation, and identifying factors predictive of treatment outcome. The aim of the present work was therefore to fill this gap by assessing these outcomes over time and identifying predictive variables based on a systematic data collection over a 25-year period.

Methodology

Data concerning the treatments (N=2500) were systematically collected since 1990. Information was recorded among clinical, technical, radiographic, patient-related characteristics, i.e. approximately 150 variables for each treatment. The data were analysed regarding both treatment success and tooth preservation by multivariable Cox proportional hazards model and survival curves were generated. Statistical significance level was set at 0.0125.

Results

56.4% of the treatments could be followed over time (0−25y, mean=6.5y, median=5y). Survival probability decreased almost linearly for treatment success, with about 85% after 5 years and 60% after 20 years, and for tooth preservation, with about 90% at 5 years and 50% at 20 years. The variables significantly associated with treatment failure were: pre-operative pain (Hazard Ratio – HR=1.56 (95%CI 1.23−1.97), persistent pain (HR=2.63 (95%CI 1.44−4.80), good operator rating of treatment prognosis (HR=0.46 (95%CI 0.36−0.58), size of periapical bone radiolucency (HR=1.88 (95%CI 1.67−2.11), and tooth type (p=0.0006). For tooth extraction, they were: combined endodontic-periodontal lesion (HR=3.37 (95%CI 1.88−6.05), pre-existing complication before treatment (HR=1.67 (95%CI 1.26−2.21), good operator rating of treatment prognosis (HR=0.45 (95%CI 0.33−0.60), clinical failure of root canal treatment (HR=2.78 (95%CI 1.98−3.89) and tooth type (p=0.0012).

Conclusion

Root canal treatment success and tooth preservation on the arch are not static outcomes, but evolve with time. Among a substantial set of potential predictors, only a small proportion was significantly predictive of treatment success and tooth preservation, most of them being disease and patient characteristics, and not technical aspects, except pre-existing complications. These observations challenge the importance frequently given to byzantine considerations related to the numerous technical details of endodontic procedures, as opposed to general concepts of good clinical practice.

View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου