Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 17 Ιανουαρίου 2023

Cardia and non‐cardia gastric cancer risk associated with Helicobacter pylori in East Asia and the West: A systematic review, meta‐analysis, and estimation of population attributable fraction

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader

Abstract

Objectives

To assess the region-specific relative risk of cardia/non-cardia gastric cancer (CGC/NCGC) associated with Helicobacter pylori (H. pylori) and quantify its contribution to gastric cancer burden using population attributable fraction (PAF).

Methods

PubMed, EMBASE, Web of Science, and Cochrane Central databases were searched by two reviewers until April 20, 2022. The association between H. pylori infection and NCGC/CGC was assessed using pooled odds ratios (ORs) with 95% confidence intervals (CIs). PAF was calculated using the formula of H. pylori prevalence and the pooled OR.

Results

One hundred and eight studies were included. A significant association was observed between H. pylori infection and NCGC in East Asia (OR, 4.36; 95% CI: 3.54–5.37) and the West (OR, 4.03; 95% CI: 2.59–6.27). Regarding CGC, a significant association was found only in East Asia (OR, 2.86; 95% CI: 2.26–3.63), not in the West (OR, 0.80; 95% CI: 0.61–1.05). For studies with a follow-up time of ≥10 years, pooled ORs for NCGC and CGC in East Asia were 5.58 (95% CI: 4.08–7.64) and 3.86 (95% CI: 2.69–5.55), respectively. Pooled OR for NCGC was 6.80 (95% CI: 3.78–12.25) in the West. PAFs showed that H. pylori infection accounted for 71.2% of NCGC, 60.7% of CGC in East Asia, and 73.2% of NCGC in the West.

Conclusions

Gastric cancer burden associated with H. pylori infection exhibits important geographical differences. Prolonged follow-up period could overcome the underestimation of the magnitude of the association between H. pylori infection and CGC/NCGC. Customized strategies for H. pylori screening and eradication should be implemented to prevent gastric cancer.
View on Web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)