Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2023

Perspectives on Adherence from the ACTG 5360 MINMON Trial: A Minimum Monitoring Approach with 12 Weeks of Sofosbuvir/Velpatasvir in Chronic Hepatitis C Treatment

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader
Abstract
Background
With the advent of efficacious oral Direct-acting antivirals (DAAs) for hepatitis C virus(HCV), identification of characteristics associated with adherence is critical to treatment success. We examined correlates of sub-optimal adherence to HCV therapy in a single-arm, multinational, clinical trial.
Methods
ACTG A5360 enrolled HCV treatment-naïve persons without decompensated cirrhosis from 5 countries. All participants received a 12-weeks course of sofosbuvir/velpatasvir at entry. In-person visits occurred at initiation and week 24, sustained virologic response (SVR) assessment. Adherence at week 4 was collected remotely and was dichotomized optimal (100%, no missed doses) versus sub-optimal (<100%). Correlates of sub-optimal adherence were explored using logistic regression.
Results
400 participants enrolled; 399 initiated treatment; 395/397 (99%) reported completing at week 24.. Median age was 47 year s with 35% female. Among the 368 reporting optimal adherence at week 4 SVR was 96.5% (95% CI [94.1%, 97.9%]) vs. 77.8% (95% CI [59.2%, 89.4%]) p-value < 0.001. In the multivariate model age < 30 years and being a US participant were independently associated with early sub-optimal adherence. Participants < 30 years were 7.1 times more likely to have early sub-optimal adherence compared to their older counterparts.
Conclusion
Self-reported optimal adherence at week 4 was associated with SVR. Early self-reported adherence could be used to identify those at higher risk of treatment failure and may benefit from additional support. Younger individuals < 30 years may also be prioritized for additional adherence support.
View on Web
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)