Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2023

Novel Murine Glioblastoma Models That Reflect the Immunotherapy Resistance Profile of Human Disease

alexandrossfakianakis shared this article with you from Inoreader
Abstract
Background
The lack of murine glioblastoma models that mimic the immunobiology of human disease has impeded basic and translational immunology research. We therefore developed murine glioblastoma stem cell lines derived from Nestin-CreERT2QkL/L; Trp53L/L; PtenL/L (QPP) mice driven by clinically relevant genetic mutations common in human glioblastoma. This study aims to determine the immune sensitivities of these QPP lines in immunocompetent hosts and underlying mechanisms.
Methods
The differential responsiveness of QPP lines was assessed in the brain and flank in untreat ed, anti-PD-1, or anti-CTLA-4 treated mice. The impact of genomic landscape on responsiveness of each tumor was measured through whole exome sequencing. The immune microenvironments of sensitive (QPP7) versus resistant (QPP8) lines were compared in the brain using flow cytometry. Drivers of flank sensitivity versus brain resistance were also measured for QPP8.
Results
QPP lines are syngeneic to C57BL/6J mice and demonstrate varied sensitivities to T cell immune checkpoint blockade ranging from curative responses to complete resistance. Infiltrating tumor immune analysis of QPP8 reveals improved T cell fitness and augmented effector to suppressor ratios when implanted subcutaneously (sensitive), which are absent upon implantation in the brain (resistant). Upregulation of PD-L1 across the myeloid stroma acts to establish this state of immune privilege in the brain. In contrast, QPP7 responds to checkpoint immunotherapy even in the brain likely resulting from its elevated neoa ntigen burden.
Conclusions
These syngeneic QPP models of glioblastoma demonstrate clinically-relevant profiles of immunotherapeutic sensitivity and potential utility for both mechanistic discovery and evaluation of immune therapies.
View on Web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου