Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Τρίτη 13 Απριλίου 2021

Cancers, Vol. 13, Pages 1863: Nonreplicating Adenoviral Vectors: Improving Tropism and Delivery of Cancer Gene Therapy

xloma.fota13 shared this article with you from Inoreader
Via Cancers

cancers-13-01863-g001-550.jpg

Cancers, Vol. 13, Pages 1863: Nonreplicating Adenoviral Vectors: Improving Tropism and Delivery of Cancer Gene Therapy

Cancers doi: 10.3390/cancers13081863

Authors: Nayara Gusmão Tessarollo Ana Carolina M. Domingues Fernanda Antunes Jean Carlos dos Santos da Luz Otavio Augusto Rodrigues Otto Luiz Dutra Cerqueira Bryan E. Strauss

Recent preclinical and clinical studies have used viral vectors in gene therapy research, especially nonreplicating adenovirus encoding strategic therapeutic genes for cancer treatment. Adenoviruses were the first DNA viruses to go into therapeutic development, mainly due to well-known biological features: stability in vivo, ease of manufacture, and efficient gene delivery to dividing and nondividing cells. However, there are some limitations for gene therapy using adenoviral vectors, such as nonspecific transduction of normal cells and liver sequestration and neutralization by antibodies, especially when administered systemically. On the other hand, adenoviral vectors are amenable to strategies for the modification of their biological structures, including genetic manipulation of viral proteins, pseudotyping, and conjugation with polymers or biological membranes. Such modifications provide greater specificity to the target cell and better safety in systemic administration; thus, a reduction of antiviral host responses would favor the use of adenoviral vectors in cancer immunotherapy. In this review, we describe the structural and molecular features of nonreplicating adenoviral vectors, the current limitations to their use, and strategies to modify adenoviral tropism, highlighting the approaches that may allow for the systemic administration of gene therapy.

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου