Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Δευτέρα 12 Απριλίου 2021

Experience with Liposomal Amphotericin B in Outpatient Parenteral Antimicrobial Therapy (OPAT) [Clinical Therapeutics]

xloma.fota13 shared this article with you from Inoreader

AAC_Cover_0.jpg

Background: Outpatient parenteral antimicrobial therapy (OPAT) is a safe, effective, and convenient treatment strategy for patients receiving intravenous antimicrobials in the outpatient setting; however, data is limited describing the use and safety of liposomal amphotericin B (L-AMB).

Methods: Records of patients receiving L-AMB OPAT between 1/1/2015 and 7/31/2018 were retrospectively reviewed. The primary objective was to describe the OPAT patient population discharged on L-AMB and evaluate factors a ssociated with readmission and adverse events (AE). Analysis was performed to evaluate for predictors of worse outcomes.

Results: Forty-two patients (67% male, median age 50 years) were identified, most commonly treated for histoplasmosis. The most common doses of L-AMB were 3 mg/kg (n=16, 38%) or 5 mg/kg (n=14, 33%) based on actual body weight. Twenty-six (62%) patients completed their anticipated course of L-AMB. Twenty-two (52%) patients were readmitted within 30 days of discharge, median time to readmission was 11 days (Interquartile range [IQR] 5-18). While hypokalemia and acute kidney injury (AKI) were common, occurring in 26 (62%) and 20 (48%), respectively, only 5 (12%) were readmitted to the hospital due L-AMB-associated AE. Ninety percent of patients achieved at least partial renal recovery within 30 days after L-AMB discontinuation. Factors significantly associated with AKI include higher L-AMB dose, lower serum potassium levels after therapy initiation, and receipt of potassium supplementation at discharge.

Conclusion: L-AMB is associated with significant AEs; however, these results suggest treatment is feasible in the outpatient setting with close monitoring, as the majority of AEs were managed effectively as an outpatient without long-term sequelae.

View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου