Στην βιολογία, το περιβάλλον μπορεί να καθοριστεί σαν ενα σύνολο κλιματικών, βιοτικών, κοινωνικών και εδαφικών παραγόντων που δρουν σε έναν οργανισμό και καθορίζουν την ανάπτυξη και την επιβίωση του. Έτσι, περιλαμβάνει οτιδήποτε μπορεί να επηρεάσει άμεσα τον μεταβολισμό ή τη συμπεριφορά των ζωντανών οργανισμών ή ειδών, όπως το φως, ο αέρας, το νερό, το έδαφος και άλλοι παράγοντες. Δείτε επίσης το άρθρο για το φυσικό περιβάλλον και τη φυσική επιλογή.
Στην αρχιτεκτονική, την εργονομία και την ασφάλεια στην εργασία, περιβάλλον είναι το σύνολο των χαρακτηριστικών ενός δωματίου ή κτιρίου που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και την αποδοτικότητα, περιλαμβανομένων των διαστάσεων και της διαρρύθμισης των χώρων διαβίωσης και της επίπλωσης, του φωτισμού, του αερισμού, της θερμοκρασίας, του θορύβου κλπ. Επίσης μπορεί να αναφέρεται στο σύνολο των δομικών κατασκευών. Δείτε επίσης το άρθρο για το δομημένο περιβάλλον.
Στην ψυχολογία, περιβαλλοντισμός είναι η θεωρία ότι το περιβάλλον (με τη γενική και κοινωνική έννοια) παίζει μεγαλύτερο ρόλο από την κληρονομικότητα καθορίζοντας την ανάπτυξη ενός ατόμου. Συγκεκριμένα, το περιβάλλον είναι ένας σημαντικός παράγοντας πολλών ψυχολογικών θεωριών.
Στην τέχνη, το περιβάλλον αποτελεί κινητήριο μοχλό και μούσα εμπνέοντας τους ζωγράφους ή τους ποιητές. Σε όλες τις μορφές της Τέχνης αποτελεί έμπνευση και οι Καλές Τέχνες φανερώνουν την επιρροή οπού άσκησε σε όλους τους καλλιτέχνες με όποιο είδος Τέχνης κι αν ασχολούνται. Ο άνθρωπος μέσα στο περιβάλλον δημιουργεί Μουσική, Ζωγραφική, Ποίηση, Γλυπτική, χορό, τραγούδι, θέατρο, αλλά και όλες οι μορφές τέχνης έχουν άμεση έμπνευση από το περιβάλλον.

Πέμπτη 8 Απριλίου 2021

Microbiome profiling of uncinate tissue and nasal polyps in patients with chronic rhinosinusitis using swab and tissue biopsy

xlomafota13 shared this article with you from Inoreader

journal.pone.0249688.g005&size=inline

by Sung-Woo Cho, Dong-Young Kim, Sungmi Choi, Sungho Won, Hye-Ryun Kang, Hana Yi

Chronic rhinosinusitis (CRS) is characterized according to the presence or absence of nasal polyps (NPs) and displays nasal microbiota dysbiosis. However, optimal sampling methods of the nasal microbiome in CRS have not been identified. We aimed to assess the microbial composition in patients with CRS, comparing different sampling methods (swab and tissue biopsy), tissue types (uncinate tissue and NP), and disease subtypes. Samples were obtained by swabbing the middle meatus and taking a biopsy of uncinate tissue (UT) in patients with CRS with (CRSwNP, N = 8) or without NP (CRSsNP, N = 6) and controls (N = 8). NPs were also harvested in CRSwNP. DNAs were extracted from fifty-two samples and analyzed by 16S rRNA gene amplicon sequencing. As a result, a great interpersonal variance was observed in nasal swabs, while UT samples presented distinct microbiome with low inter-personal differences. Moreover, the UT microbiomes were further differentiated into three clusters which are associa ted with disease status (control, CRSsNP, and CRSwNP). Compared to UT, NP revealed a unique microbiome profile with significantly less bacterial diversity. Prevotella was the genus whose abundance was negatively correlated with disease severity in NP. In conclusion, tissue samples are better specimens than nasal swabs for assessing the microbiomes of CRS patients. Several bacteria in UT and NP tissues revealed an association with clinical severity of CRSwNP.
View on the web

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου